تعریف بیوشیمی و سرولوژی:

بیوشیمی مطالعه واکنش های شیمیایی و فرآیندهای مولکولی است که در موجودات زنده رخ می دهد. در آزمایشگاه تحقیقاتی، بیوشیمی شامل بررسی ترکیبات شیمیایی موجود در سلول ها، بافت ها و مایعات بیولوژیکی (مانند خون، ادرار، مایع مغزی-نخاعی) است. این، شامل شناسایی و اندازه گیری مواد مغذی، هورمون ها، آنزیم ها، پروتئین ها و سایر ترکیبات شیمیایی است که در فرآیندهای زیستی نقش دارند. هدف اصلی بیوشیمی در آزمایشگاه تحقیقاتی درک بهتر مکانیسم های مولکولی و بیوشیمیایی که زیربنای پدیده های زیستی هستند

 سرولوژی مطالعه و تجزیه و تحلیل خون و سایر مایعات بدن است. در آزمایشگاه تحقیقاتی، سرولوژی معمولاً شامل شناسایی و کمی سازی پادتن ها، آنتی ژن ها و سایر مولکول های ایمنی در نمونه های بیولوژیکی است. این شامل روش هایی مانند تست های ایمنی سنجی (ELISA)، تست های تثبیت کمپلمان و سایر تکنیک های آزمایشگاهی است. هدف سرولوژی در آزمایشگاه تحقیقاتی بررسی پاسخ های ایمنی به عفونت ها، بیماری ها و واکسن ها و نیز تشخیص بیماری های خودایمنی است. در مجموع، بیوشیمی و سرولوژی دو زمینه تکمیلی در آزمایشگاه تحقیقاتی هستند که به درک بهتر مکانیسم های زیستی و تشخیص بیماری ها کمک می کنند.

تاریخچه بیوشیمی و آزمایش های سرولوژی

 مطالعات بیوشیمیایی ریشه در قرن نوزدهم دارد. در اوایل این قرن، دانشمندانی مانند Friedrich Wöhler و Louis Pasteur موفق به تولید مواد آلی از منابع غیرآلی شدند. این نشان داد که ترکیبات زیستی می توانند توسط فرآیندهای شیمیایی تولید شوند. در اواخر قرن نوزدهم، نخستین آنزیم ها کشف شدند و بیوشیمی به عنوان یک رشته علمی مستقل شناخته شد. در دهه 1920، تکنیک های اندازه گیری کمی ترکیبات بیولوژیکی توسعه یافتند. در دهه 1940، کشف ساختار DNA توسط Watson و Crick انقلابی در درک فرآیندهای زیستی ایجاد کرد. از دهه 1970 به بعد، تکنیک های مولکولی پیشرفته مانند الکتروفورز و کروماتوگرافی به طور گسترده در آزمایشگاه های بیوشیمی استفاده شدند.

 زمینه سرولوژی نیز در قرن نوزدهم شکل گرفت. در سال 1890، Emil von Behring و Shibasaburō Kitasato کشف کردند که سرم خون حاوی مواد ضد سم است که می تواند به عنوان درمان برای بیماری های عفونی استفاده شود. این منجر به توسعه آزمایش های سرولوژی برای تشخیص عفونت ها و واکنش های ایمنی شد. در قرن بیستم، آزمایش های سرولوژی پیشرفت چشمگیری داشتند. در دهه 1950، تکنیک های ایمونوشیمی مانند االیزا و رادیوایمونواسی توسعه یافتند که قدرت تشخیص را افزایش دادند. از دهه 1980 به بعد، ظهور تکنیک های مولکولی سرولوژی مانند PCR باعث پیشرفت های مهمی در تشخیص بیماری های عفونی و خودایمنی شد. امروزه، بیوشیمی و سرولوژی نقش حیاتی در پزشکی آزمایشگاهی، بیولوژی سلولی، ژنتیک مولکولی و سایر زمینه های علوم زیستی ایفا می کنند

کاربرد آزمایشهای بیوشیمی و سرولوژی در مطالعات حیوانی:

•  تعیین سطوح بیوشیمیایی مواد مغذی، هورمون ها، آنزیم ها و سایر متابولیت های کلیدی در بافت ها و مایعات بدن حیوانات
•  ارزیابی وضعیت تغذیه، عملکرد غدد درون ریز و فرآیندهای متابولیک در حیوانات
•  شناسایی بیومارکرهای بیوشیمیایی برای تشخیص زودهنگام بیماری ها و ارزیابی پیشرفت بیماری
•  بررسی تأثیر عوامل محیطی، رژیم غذایی و مداخلات درمانی بر پروفایل بیوشیمیایی حیوانات
•  ارزیابی پاسخ ایمنی حیوانات به عفونت ها یا واکسیناسیون 
• تشخیص عفونت های ویروسی، باکتریایی و انگلی در حیوانات
•  بررسی سطوح آنتی بادی برای ارزیابی سلامت ایمنی و مطالعه بیماری های خودایمنی
• استفاده از روش های سرولوژی برای ردیابی میزان انتقال بیماری های عفونی بین جمعیت های حیوانی  

بخش بیوشیمی و سرولوژی انستیتو تحقیقاتی رستا:

 بخش بیوشیمی و سرلوژیانستیتو تحقیقاتی رستا در حال حاضر به عنوان یک بخش کامل در زمینه های زیر در حال فعالیت می باشد.

• سنجش انواع پروتئینها با استفاده از بزرگترین بانک آنتی بادی شمالغرب کشور
• ارزیابی آنزیم ها و پارامترهای بیوشیمیایی توسط به روز ترین دستگاههای تحقیقاتی و تشخیصی
• تجزیه و تحلیل اسید نوکلوئیک و پروتئین در انواع نمونه های سرمی، بافتی ، سرم و...
• ارزیابی تغییرات هورمونی و بیوشیمیایی در انواع نمونه های سرمی، بافتی ، سرم و...